Achim Kühn
5 .SymposiumAchim Kühn
1942 yılında Berlin’de doğdu.Dedesi Arthur Kühn(1883-1944)Berlin’de bağımsız olarak çalışmışbir demirci ve mekanik sanatçısıdır.BabasıFritz Kühn (1910-1967) de heykeltraş, demirci, fotoğrafçı, yazar ve öğretmendir.Berlin-Grünau’daki bir stüdyo-atelyenin de kurucusudur.
1956-1964 demirci çıraklığı, kalfalık yılları,babasının atelyesinde ustalık derecesi 1964-1967 Weimar Bauhaus Üniversitesi’nde mimarlık eğitimi aldı. 1967 ailesinin vefatıyla stüdyo-atelyenin sahibi oldu.
1969 yılında Paris-Louvre Müzesi’nin ve 1970 yılında Helsinki-Kunsthalle Müzesi’nin adına sergi organizasyonları 1967’den itibaren metal heykelcisi, demirci, fotoğrafçı ve yazar olarak çalıştı. 1971 Sanatçılar Birliği üyesi oldu.
Berlin-Platz der Akademie’nin restorasyon projesi başladı. Schauspielhaus Binası ve bazı Alman ve Fransız katedrallerinin alınlıkları için çalıştı. 1979-82 Leipzig-St.Trinitatis-Neue Provost Kilisesi’nin tasarımı ve uygulaması: plastik sunak bölmesi (7 m yükseklik, 17 m uzunluk)
980’den beri dünyanın dört bir köşesinden yeni öğrencileri yetişirmek için çalışmakta, uluslararası uygulama atelyeleri düzenlemektedir. 1993 Yayınları: -"Metal design - from the tool to form" Coleman-Verlag Lübeck - "Bustle of copper and copper alloys" German Copper Institute, Düsseldorf 1994 CD "Metal Surround Sound" Achim Kühn’ün eserleri aracılığıyla müzisyenlerin çıkardıkları seslerden oluşan bir albüm.
2001”Wasser . Erde . Luft … Eisen.“ Fritz Kühn’ün yazıları ve fotoğraflarıyla özel basım 1967’den beri içerisinde Berlin için yapılmış yedi çeşmenin de bulunduğu 95’in üzerinde mimari sanat eseri; tek ve çoklu, taşınabilir heykeller Cephe, sokak möbleleri, Kilise üniteleri, küçük avize dizileri, metal çanak-çömlekler; Kamu binaları ve kiliseler için kapı, parmaklık, ızgaralar üretti.
Yıllık kişisel ve toplu sergiler Almanya, Avrupa, ABD, Asya’da yıllık kişisel ve toplu sergiler düzenledi. Richterstr. 6, 12524 Berlin (S-Bahn station Grünau) adresindeki stüdyosunda kalıcı sergileri vardır.
Çelikle çalışmak iki ruh gerektirir: Biri, düzenlilik, kesinlik ve açıklık ister; diğer ise özgün olmak adına dinamik ve hatta kaotik araştırmayı. Çalışmalarımda bu iki ruhu “çeliğin dilini” kullanarak karakterize etmeye çalıştım. İlkel güçlerin gelişiminin ve yaratıcılığın kapılarını sadece örsteki kızgın çelik açtı Araçlarımın her biri malzemede izler bırakır. Sonuç, demirci tezgâhından çıkan bireysel bir şekildir. Demirci malzemesini bilmeli, onun içine girmeli, onunla mücadele etmeli ve onun dayanıklılığını anlamalıdır.
Kişinin özündeki farklı malzemelerin kullanılması bir ortak yaşam yaratır: Boşluk, şeffaflık, ışık ve yansıma bir kalıpta harmanlanır.
