Sebastian Körbs
17 .SempoyumSebastian Körbs
Sebastian Körbs’ artistic practice unfolds as a way of thinking in patterns, fragments, and shifts. His works do not arise from a desire for decoration, but from an inner logic of ornament, understood as a structural principle situated between cultural memory, technological formation, and sensual presence. For Körbs, ornament is not aesthetic embellishment, but a dynamic space of thought in which cultural meanings are not only condensed, but also actively transformed. Sebastian Körbs’ works interweave aesthetic, cultural, and political dimensions into a complex whole. They resist immediate readability without falling into arbitrariness. His art operates within a post-digital field of tension, where analog and digital, craftsmanship and technology, participation and autonomy are intricately connected. Sebastian Körbs'ün sanatsal pratiği kalıplar, parçalar ve kaymalar içinde bir düşünme biçimi olarak ortaya çıkar. Eserleri bir süsleme arzusundan değil, kültürel bellek, teknolojik oluşum ve duyusal mevcudiyet arasında yer alan yapısal bir ilke olarak anlaşılan içsel bir süsleme mantığından doğar. Körbs için süsleme estetik bir bezeme değil, kültürel anlamların sadece yoğunlaştığı aynı zamanda aktif olarak dönüştürüldüğü dinamik bir düşünce alanıdır. Sebastian Körbs'ün işleri estetik, kültürel ve politik boyutları karmaşık bir bütün halinde iç içe geçirir. Keyfiliğe düşmeden hemen okunabilirliğe direnirler. Körbs'ün sanatı, analog ve dijitalin, zanaatkârlık ve teknolojinin, katılım ve özerkliğin girift bir şekilde birbirine bağlı olduğu post-dijital bir gerilim alanında faaliyet gösteriyor.
